Corona zet rem op vorderingen

Pim Sturm zette dit jaar drie plannen uit om vorderingen te maken in precisietoepassingen op zijn akkerbouwbedrijf. Hij is niet zover als hij had gehoopt. Sturm: “Door corona is er de klad ingekomen. Je ziet niemand meer, adviseurs van de CAV blijven thuis en akkerbouwdagen gingen niet door. We hebben hier de proeflocatie van Proeftuin Zwaagdijk op het bedrijf, maar ook daar blijven projectleiders, opdrachtgevers en andere betrokken partijen weg. De kennisstroom droogt op er ontstaan geen nieuwe ideeën, laat staan oplossingen.” Pas deze week (vanaf 1 juli) komt er volgens de akkerbouwer weer wat beweging in.

Scannen

Sturm liet dit voorjaar een perceel scannen met de gamma-bodemscan van Eddie Loonstra. Vervolgens heeft hij bij het zaaien van uien variabel (vloeibaar) bemest. Het plan is nu om door middel van dronebeelden te controleren of het gewas er homogeen bijstaat. Sturm heeft hiervoor contact gelegd met Christel Thijssen. Sturm: “Door de aanhoudende droogte was de start slecht, maar ik heb het idee dat het nu is recht getrokken. Als dronebeelden daar aanleiding toe geven, gaan we eventueel variabel ingrijpen.’’

Bijbemesten

Een tweede precisietoepassing die hij op het oog had, was variabel bijmesten in tarwe Het effect daarvan zou met opbrengstmeting worden gecontroleerd. Helaas is het er niet van gekomen. “De weersomstandigheden waren extreem en wisselvallig, Toen er bijbemest moest worden, lag het er in één keer op. We hebben geen tijd gehad om het variabel te doen. Daarvoor hadden we dan eerst data moeten verzamelen. Die zouden afkomstig moeten zijn van een satelliet of drone.’’

Slechte plekken

Er komt wel een ander plan uit voort. “We zien nu weer heel slechte plekken in het perceel, net als zes jaar terug. Hiervan willen we de oorzaak achterhalen. We gaan in de grond boren om meer te weten te komen over de structuur en de zoute kwel. Misschien moeten we diepploegen, een andere mogelijkheid is grond aanvoeren. Bij het combinen zullen we de opbrengst per vierkante meter in kaart brengen, zodat we precies kunnen herleiden waar de zwakke plekken zich bevinden.’’
Volgens de akkerbouwer heeft het meer zin om eerst de basis te verbeteren en dan later pas variabel bij te sturen. Het homogeen maken van de grond door data te verzamelen met nieuwe technieken, ziet hij overigens ook als een precisietoepassing.

Variabel loofdoden

Een derde plan dat hij had uitstaan, is dat van het variabel loofdoden nadat eerst de mechanische looflapper over het aardappelveld is geweest. Ook hier houdt hij even pas op de plaats. “Op dit moment is Peter Millenaar bezig met een camera die verschillende soorten groen herkent. Daarvan wil ik dan eerst de test zien. Het doel is het loof dat afsterft en het loof dat nog gaat groeien uit elkaar te halen.’’
Als er een goede camera is, moet deze nog op de machine gebouwd worden om de werkgangen te combineren. Sturm: ‘’Volgend jaar verwacht ik hier wel een demonstratie van. De proeftuin hier is ook zeer geïnteresseerd.’’