Data van allerlei machines bundelen en gebruiken

Daniël Cerfontaine wil CAN-busdata van zijn trekkers efficiënt combineren met onder andere opbrengstdata. Dit vereist een betere IT-infrastructuur op het bedrijf.

Het is begin april nog rustig in het Zuid-Limburgse heuvellandschap. De neerslag is hier debet aan. De loonwerker annex akkerbouwer maakt een voorzichtig begin met het bouwland bemesten op een hoger gelegen perceel. Stilte voor de storm. Want intussen rijden ook hier de trekkers natuurlijk af en aan om het land klaar te leggen en gewassen de grond in te krijgen. Dat de trekkers hierbij via hun CAN-bussysteem een schat aan data verzamelen, staan we minder bij stil. En omdat alle trekkers op het bedrijf van rtk-gps zijn voorzien, is die data ook plaatsspecifiek. Cerfontaine: “Via bluetooth lezen we die op dit moment uit. Maar het blijft bij ruwe data. Dat moet je allemaal handmatig toewijzen aan de juiste percelen. Toch kun je er dan precies plaatsspecifiek uithalen hoeveel brandstof de trekker verbruikt bij grondbewerkingen. Die data wil ik kunnen gebruiken en over andere kaarten heen leggen.”

Opbrengstdata geven betrouwbaar beeld

Al meerdere jaren verzamelt de akkerbouwer data. Via opbrengstmeting op de combine zijn er zowel van de granen als korrelmais vrij betrouwbare plaatsspecifieke opbrengstdata van de laatste jaren. “De variatie die klopt met wat de bestuurder ziet in het veld.” Omdat de opbrengstmeting nu beperkt is tot de dorsgewassen, overweegt Cerfontaine ook te investeren in opbrengstmeting in de rooivruchten. In de loods staan vrijwel alle type rooiers, van aardappelrooiers, tot peenrooiers en bietenrooier. Opbrengstmeting op deze machines acht Cerfontaine echter niet betrouwbaar vanwege de vele tarra die op de zware gronden mee door de machine gaat. Tijdens het laden van de uien is dat minder, en ook technisch ziet Cerfonaine hier nog wel kansen.

Percelen handmatig in zones verdelen

Op basis van de opbrengstkaarten werden percelen handmatig in verschillende zones verdeeld en als vervolgstap ook grondmonsters genomen om het verder te verifiëren, maar waaruit weinig pH-verschillen bleken. Toch werd bij wijze van proef de kunstmestgift variabel gedoseerd in de verschillende zones. “Is het de moeite waard, heeft het wel nut vraag je je dan af, de data geven wel een gevoel, maar geen helder beeld.” Het houdt de mannen bezig. Zo liet Cerfontaine eerder ook al vegetatiemetingen doen met een eBee-drone en paste hierop de Urean-bemesting in tarwe plaatsspecifiek aan. Ook basisvragen blijven dan opspelen: “Ga je de mindere stukken juist extra bemesten of juist de betere stukken?”

Beter datamanagement

“Blijft het feit dat we nu veel loze data creëren waar we weinig mee kunnen”, zo vat Daniël Cerfontaine zijn probleem met de huidige stand van precisielandbouw op zijn bedrijf samen. De huidige managementsystemen kosten te veel tijd en werken simpelweg niet op een correcte manier met alle andere automatiseringssystemen. De ondernemer sprak al met verschillende softwareleveranciers, maar geen van de pakketten voldoet aan de wensen.

Dat pakket zou overweg moeten kunnen met de Trimble-data van de mestvoertuigen, Agco-data van de Fendt-trekkers en de Challenger zelfrijdende spuit en opbrengstdata van de Claas-combine en hakselaars. Dat is niet het enige. Bij het toepassen van precisielandbouw op perceelsniveau loopt Cerfontaine ook tegen andere basale praktische zaken aan. Bijvoorbeeld als de akkerbouwer op één groot perceel verschillende blokken gewassen teelt. Met opsplitsen en later weer samenvoegen van zo’n perceel kan een applicatie zoals akkerweb niet overweg.

Ook het niet selecteren van het juiste perceel bij een bewerking, of het bewerken van meerdere percelen achter elkaar, leidt al snel tot een brij aan data. Dat moet allemaal handmatig weer geknipt worden voordat het terug te leiden is tot perceelsniveau. Dat wordt te duur, ofwel komt het er in praktijk niet van. De uitkomsten die de data voortbrengen zijn nog niet dusdanig rendabel dat Cerfontaine er een medewerker aan kan zetten.

Afweging maken over precisie-investering

Mede door het grote areaal denkt Cerfontaine continu na over de kosten, risico’s en mogelijke opbrengsten van een precisie-investering en maakt dan een afweging. “Opbrengstmeting op de combine kost € 15.000. Omdat de machine ook in loonwerk wordt ingezet is dat een risico dat je als ondernemer kunt nemen. Maar een Verisscan van enkele duizenden euro’s voor 20 hectare kan ik met korrelmais en graan gewoon niet verantwoorden. Daar hebben we dan ook van afgezien.”