In dit onderzoek is gekeken naar het effect van verschillende beregeningsmethoden op opbrengst en kwaliteit van mais in teeltseizoen 2020. Ook is gekeken of er een verschil is in hoeveelheid minerale stikstof in de bodem en hoeveelheid nitraat in het grondwater.

Naar aanleiding van positieve effecten van een demo van druppelirrigatie in maisteelt in 2019 zijn er in 2020 een aantal irrigatiesystemen vergeleken. Dit waren:

• geen irrigatie
• druppelslangen tussen alle rijen (bovengronds)
• druppelslangen in elke rij (ondergronds)
• druppelslangen elke twee rijen (bovengronds).

Daarnaast is ook een vergelijking gemaakt met irrigatie met een haspel. De proef is uitgevoerd op een zandgrond in Hengelo (Gld). 2020 was een erg droog jaar, behorend tot de 5% droogste jaren.

Opbrengst

De opbrengst zonder beregening lag op 10,5 ton droge stof. Bij beregening met de haspel was dit 13,6 ton en bij druppelirigatie lag het rond de 16,6 ton/ha. Ook hadden alle geïrrigeerde varianten meer zetmeel ten opzichte van zonder beregening (40,9-43% ten opzichte van 32%). Bij beregening met druppelirrigatie was het waterverbruik hoger dan bij. beregenen met de haspel, maar de efficiëntie per mm vocht was ook hoger.
Er is ook gekeken naar het financiële rendement van de teelt. Zonder beregening en bij druppelirrigatie per twee rijen was het saldo ongeveer €440 per ha. Bij gebruik beregening met de haspel was dit €12 per ha, en bij gebruik van druppelirrigatie in iedere rij was dit €180 negatief.

Stikstof

Bij de behandelingen met druppelirrigatie werd 39 kg stikstof meer uit de bodem onttrokken vergeleken met mais die niet beregend was. Toch bleef de voorraad N-mineraal in de bodem gedurende het seizoen gelijk, waarschijnlijk doordat in de nattere bodem meer mineralisatie plaatsvindt. Nitraatgehalte van het grondwater in voorjaar 2021 was niet significant verschillend tussen de varianten.