Video: plaatsspecifieke visuele opbrengstbepaling bij pootgoedoogst

NPPL-deelnemer Anselm Claasen (Gr.) rooide woensdag 14 september aan de Electraweg in Zuurdijk (Gr.) onder prima omstandigheden Agria-pootgoed op zware klei, zo’n 50% afslibbaar. Behalve de opbrengstbepaling met weegcellen was nu de rooier ook uitgerust met een systeem voor visuele opbrengstbepaling.

Met een camera wordt alles gefotografeerd wat op de leesband voorbijkomt. Op een laptop in de cabine worden de beelden opgeslagen. Per lange werkdag levert dat pakweg een miljoen foto’s op.

Data omzetten naar opbrengstkaarten

In het project Precisielandbouw 4.0, waar de visuele opbrengstbepaling gebruikt wordt, worden bij Wageningen University & Research (WUR) de gegevens omgezet naar opbrengstkaarten. “Per vierkante meter”, vertelt onderzoeker precisielandbouw Johan Booij van WUR, “wordt daarop exact aangegeven wat is geoogst: het precieze aantal knollen. Totaal, maar ook per potermaat. Het algoritme dat de beelden verwerkt, herkent de aardappelen en laat kluiten erbuiten.”

Tekst gaat onder foto verder

Op basis van het soortelijk gewicht van de aardappelen kan op basis van de beelden ook een kilogramopbrengst worden geschat. “Uiteindelijk wil je ook een saldo per vierkante meter berekenen”, vertelt Booij.

Booij rijdt een omgang mee op de rooier en het valt hem op hoe mooi verdeeld in de breedte de knollen op de leesband voorbijkomen. “Dat helpt mee aan een goede detectie van knollen en kluiten.” Verder valt het hem op hoezeer de hoeveelheid kluiten verschilt tussen de ene en de andere kant van het perceel. Juist die kluitenvariatie vertroebelt het beeld dat een opbrengstbepaling door plaatsspecifieke weging op de rooier.

Experimenten op meerdere locaties

De afgelopen jaren werd in Noord-Holland en de Noordoostpolder al met al eerdere versies van het systeem geëxperimenteerd. Nu draaien ook in Groningen in Precisielandbouw 4.0 en Verankering NPPL drie rooiers met het systeem van visuele opbrengstmeting.

Netto-opbrengst per maat

Voor Anselm Claassen is juist die netto-opbrengst per maat van belang. Dat is wat dit camerasysteem toevoegt aan de opbrengstbepaling met weegrollen onder de leesband, waarmee de DeWulf-rooier ook is uitgerust. Bij de pootgoedteelt gaat het echter om zoveel mogelijk knollen in de best betaalde maten. Daarop neemt Claassen zijn teeltmaatregelen. Precieze opbrengstmeting is een manier om zicht te krijgen op het effect van maatregelen.
Al waarschuwt Claassen voor te gemakkelijke conclusies. “De sortering bij de oogst hangt niet alleen af van de pootafstand. Dat zou je willen, maar dat is niet zo. Op het tal is ook de vochttoestand direct rond de knol in de periode van knolzetting van belang. En die hangt weer af van de aansluiting van de grond. Dus is het complex om variatie in de sortering nu bij de oogst één-op-één te koppelen aan de variatie van de pootafstand.”

Tekst gaat onder foto verder

Complex

Claassen erkent dat daarmee het heel ingewikkeld wordt om verbanden te leggen tussen oorzaak en een gevolg van teeltmaatregelen in het ene seizoen, waaraan je in het volgende seizoen meteen wat hebt. Hij realiseert zich dat dat een kwestie is van jaren en dat het om complexe verbanden gaat. Het weerhoudt hem er niet van door te gaan op het ingeslagen pad. “Dit is juist wat precisielandbouw is.”

Bekijk ook de video: