Op zoek naar beregeningsboom met sectieafsluiting

Voorlopig is hij nog niet van de droogte af, oordeelt Theo Nieuwenhuis in Didam (Gld.). Daarvoor moet het toch wel een tijdje regenen. De buitjes die rond half augustus zijn aan hem voorbij gegaan, al stelden die feitelijk ook niet veel voor.

Alles overziend is Nieuwenhuis niet ontevreden over hoe zijn gewassen erbij staan, op zich staan ze redelijk goed, zegt hij. Al vindt hij nu dat hij in met name de knolselderij, pastinaak en suikermais eind juni wat eerder moeten beginnen met beregenen. Vanaf juli zijn de gewassen wel iedere week met zo’n 15 millimeter beregend. Giften van 20 of 30 millimeter wil hij niet geven, aangezien daardoor in de bodem tijdelijk minder ruimte is voor zuurstof. “Daardoor stagneert de groei even en worden de planten ziektegevoeliger.”

Keuze voor strokenteelt

Nieuwenhuis zit in het tweede jaar van zijn deelname aan de Nationale Proeftuin Precisielandbouw. De voormalige melkveehouder is nu biologische akkerbouwer/groenteteler. Daarnaast is hij bodemconsulent voor akkerbouwers, groentetelers en melkveehouders. Nieuwenhuis heeft gekozen voor strokenteelt. Hij streeft naar een weerbaar, zelfregulerend teeltsysteem. De bodem, het bodemleven,  beschouwt hij daarvoor als een cruciale factor. Om dat te stimuleren werkt Nieuwenhuis aan verhoging van het gehalte aan organische stof. Door ook lignine (houtsnippers) toe te voegen, hoopt hij schimmels in de bodem te stimuleren. Om onkruid te kunnen beheersen, zaait hij groenbemestingsgewassen, zoals stoppelknollen, spinazie, klaversoorten tussen de teeltrijen.

“Zonnebloemen, aardappelen en kolen hebben het goed gedaan. Die hebben dus allemaal op tijd water gehad. Haver deed het ook goed. De tarwe-opbrengst valt tegen door te veel onkruid. De aardappelen heb ik al geklepeld om te voorkomen dat ze te groot worden. Het zijn tafelaardappelen, dus mogen niet uit de maat groeien.”

Zuinig met water omspringen

Ondanks dat de zonnebloemen al aan het rijpen zijn worden ze af en toe meeberegend. De strokenteelt maakt het onmogelijk met het sproeikanon selectief te beregenen; iets wat Nieuwenhuis ook uit oogpunt van zuinig water omspringen nastreeft . “De kolen hebben echt water nodig, dan zit er in de huidige situatie weinig anders op dan het hele perceel te beregenen.  Dat is iets voor de komende winter. Ik ga op zoek naar een sproeiboom van zo’n 35 meter breed met sectieafsluiting, zodat ik selectief kan beregenen”

Een systeem van druppelslangen om zijn gewassen selectief van water te kunnen voorzien,  ziet de bio-akkerbouwer ook niet zitten. “Ik hoor van een collega dat die op 2 hectare 10 kilometer slang heeft. Die gaat één, hooguit twee jaar mee. Dat kun je niet duurzaam noemen. Daar komt het bezwaar bij dat waar die slangetjes liggen je niet veel meer kunt met mechanische bewerkingen.”

Dus is Nieuwenhuis’ hoop gericht op de Innovatie Coöperatie, een netwerk van vernieuwers voor de agrarische sector in de Achterhoek en Cleantech Regio. “Ik ben niet de enige die op zoek is naar zoiets als een spuitboom met sectie-afsluiting. Elders zitten ook wel goede ideeën.”