Variabel poten om te oefenen met taakkaart

Enkele percelen zijn gescand, er worden volop taakkaarten gegenereerd en de aardappelen zijn variabel gepoot. Martin de Meijer zet forse stappen.

Het water staat begin mei nog her en der tussen de verse aardappelruggen op Zeeuws-Vlaanderen. Blinkende slijtdelen van een verder fonkelnieuwe getrokken pootmachine getuigen dat ook akkerbouwer De Meijer al wat hectares in de grond heeft zitten. Nu staat de combi bijgevolg even werkloos op de betonplaten achter het huis. Akkerbouwer Martin de Meijer en zoon Sten benutten de noodgedwongen adempauze in het pootseizoen om nog wat details uit te puzzelen in de cabine. Met name de instellingen van de Isobus-terminal en de pootcomputer. De Meijer: “De kans om met deze demo-machine nu plaatsspecifiek variabel te poten kwam toevallig op mijn pad, en kon ik niet laten schieten.”

Demo-machine zorgt voor wending

Het betekent ook een kleine wending binnen het project. Aanvankelijk investeerde De Meijer juist enkele duizenden euro’s door half februari 29 hectare uienpercelen te laten scannen, voorafgaand aan het bemesten en ploegen. Uit de data van de Dual EM-bodemscan zouden dan via Akkerweb op basis van het Luthum-gehalte taakkaarten voor de bespuiting komen. De Meijer: “Omdat de spuit er nu nog niet is, is deze bodemscan van het uienperceel meer een investering in de toekomst. Dit jaar kan ik er nog niet veel mee.”

Taakkaarten voor variabel poten

Het variabel poten was een mooie alternatieve kans om toch al ervaring op te doen met het werken op taakkaarten. De Meijer wil meters maken en schakelde snel. De akkerbouwer tekende een overeenkomst met kunstmestleverancier CZAV. Zij hebben intussen taakkaarten gemaakt voor het complete areaal van 50 hectare aardappelen.

De Meijer: “Ik heb met CZAV een pakket afgesproken. Op basis van grondreflectie, grondmonsters, dronebeelden, satellietbeelden en straks proefrooiingen leveren zij mij taakkaarten voor loofdoding, bemesting en ook bemestingsadviezen per ras.” Op basis van historische data uit 4 bronnen werden nu al de pootkaarten samengesteld. Martin: “In overleg met Nedato hebben we op basis van potermaat, grofte en het aantal stengels dat erop komen, de juiste pootafstand per ras bepaald. Folva varieert van 28 tot 32 centimeter, Markies van 32 tot 38 centimeter, Agria van 28 en 34 centimeter.

Sten: “Dat werkte eigenlijk meteen goed. Alleen aan de perceelsranden is de taakkaart niet helemaal dekkend en dan wist de pootmachine het even niet. De pootafstand ging dan naar 1 meter. Die instellingen hebben we nu aangepast. Je ziet de pootafstand tijdens het werk daadwerkelijk variëren, alleen twijfelen we of de machine wel écht 10% dichter poot naast de spuitpaden. Nu zetten we de taakkaarten nog met een stick op de terminal, straks met de spuit wil ik dat draadloos via myjohndeere.com doen.”

Bodemherbicide in uien

De Meijer maakt zich er geen zorgen over of de laatste 60 ton pootgoed ook goed de grond in zal komen. Zijn hoofd is vooral bij de bodemherbicide in de uien, die nu echt toegediend moet gaan worden. De zon in combinatie met harde wind biedt drogend perspectief. “Ik denk dat ik vanavond wel kan rijden.” Voor nu is er nog even tijd om de stand van zaken op te maken sinds De Meijer 3 maanden geleden in het NPPL-project stapte. De Meijer: “De huidige omstandigheden zijn precies de reden waarom ik plaatsspecifiek wil spuiten, in met name de uien. De uien staan nog niet boven, maar ik durfde vóór de vele voorspelde neerslag gewoon niet te spuiten. Stomp kan dan enorm hard uitwerken op de lichte stukken in onze bonte percelen.”

Aaltjesonderzoek

In de zandkoppen is tevens sprake van vrijlevende aaltjes die de Meijer graag lokaal zou bestrijden. “Komende winter wil ik daarom aaltjesonderzoek doen.” De Meijer had de lat hoog liggen en wou graag meteen dit voorjaar al van start met plaatsspecifiek spuiten. Zijn bestaande getrokken spuit was hiertoe technisch niet in staat en bovendien aan vervanging toe. De Meijer: “Het NPPL-project was dé kans om tot op de bodem uit te zoeken over welke technieken de volgende spuit zou moeten beschikken, om uiteindelijk middel te sparen en spuitschade te reduceren.”

Getrokken spuitmachine testen

Een mooi streven, maar het oriënteren op de juiste spuittechniek en fabrikant nam dit voorjaar toch wat meer tijd in beslag, waardoor de nieuwe techniek net na de eerste bespuitingen arriveert. Neemt niet weg dat er in kort tijdsbestek toch al knopen zijn doorgehakt. De Meijer: “John Deere levert een nieuwe getrokken spuitmachine die wij gaan testen. Onze dealer Vervaet bouwt deze in samenspraak met de fabrikant nu om van 39 naar 45 meter spuitboom. Dat is de eerste. Daar ga ik dit seizoen als demo mee draaien.” De spuit zou middels automatische dopschakeling plaatsspecifiek moeten kunnen spuiten op basis van taakkaarten. De machinefabrikant legt de laatste hand aan software die dit mogelijk maakt.

Samenwerking betekent boost

De Meijer zag van meet af aan al potentie voor nieuwe spuittechniek. Hij kan nu eigenlijk helemaal niet meer wachten tot de nieuwe machine arriveert. De keuze om samen te werken met het nabijgelegen mechanisatiebedrijf Vervaet bracht bovendien een boost in precisietechnieken. De Meijer: “Vervaet doet veel cursussen in gps en precisielandbouw en zocht een bedrijf dichtbij om ook de praktijk te kunnen laten zien. Zij steken nu mee hun nek uit om hier alles van de grond te krijgen. Zij leverden de pootmachine, maar er komt ook een nieuwe kunstmeststrooier om plaatsspecifiek te strooien en een weerstation. De Meijer: “Dit jaar moeten we alles werkend zien te krijgen. Volgend jaar wordt het dan écht leuk.”